Ausgrenzung? Nicht mit uns!/ Wykluczenie? Nie z nami!- to hasło realizowane podczas 8 Międzynarodowego Obozu Młodzieżowego w Schierke w Niemczech. Uczniowie ZSP Nr 1 z Końskich- przez dwa tygodnie współpracowali i bawili się wspólnie z młodzieżą z Niemiec, Czech, Słowacji, Litwy, Łotwy oraz Węgier. Komunikowali się w języku niemieckim i angielskim.
Program spotkania przewidywał pracę w międzynarodowych grupach, zajęcia sportowe, wycieczki, zajęcia kreatywne. Ulokowani zostali w Schierker Baude- ośrodku szkoleniowo- sportowym Związków Sportowych Saksonii- Anhalt, doskonale dostosowanym do tego rodzaju spotkań.
Każdy uczestnik obozu mógł wybrać grupę tematyczną, w której chciał pracować. W ten sposób stworzyli 6 małych, międzynarodowych grup:
-Pierwsza grupa zajęła się zaaranżowaniem wnętrza schroniska górskiego należącego do Związków Sportowych Saksonii Anhalt. Na ścianach pojawiły się zabytkowe narty, zdjęcia przyrody górskiej, na stolikach serwety z motywami natury oraz wazoniki z kamieni.
-Grupa „Obraz mówi więcej niż tysiąc słów” fotografowała uczestników spotkania, dokumentowała każdy dzień obozu. Na zakończenie odbył się wernisaż najlepszych zdjęć, podczas którego młodzież wybrała najlepsze ich zdaniem zdjęcie.
-Grupa „Reporterzy bez granic” redagowała gazetkę spotkania. Można w niej było przeczytać krótkie wywiady z uczestnikami i opiekunami. Reporterzy opisywali każdy dzień spotkania, ciekawe wydarzenia, stworzyli słownik z najważniejszymi zwrotami we językach wszystkich krajów biorących udział w spotkaniu.
-Grupa „Przyroda godna ochrony tutaj i wszędzie” pomagała pracownikom Parku Narodowego Harz w górach Harzu przy naprawie przejść, poręczy i mostów na szlakach turystycznych.
-Kolejna grupa zbudowała od podstaw 3 piękne ławy dla turystów w miejscu wyznaczonym do odpoczynku na szlaku.
-Ostatnia grupa przygotowała miejsce do gry w Wikingów. Od kilku lat gra ta cieszy się ogromnym powodzeniem podczas spotkań młodzieży w Schierke. Mieszane międzynarodowe drużyny, pozwalają na integrację między uczestnikami z poszczególnych krajów.
Przez kilka dni młodzież przenosiła się do Brukseli do Parlamentu Europejskiego. Reprezentując wszystkie kraje Unii dyskutowała na temat ubóstwa, wykluczenia społecznego oraz możliwościach zapobiegania tym zjawiskom. Konecczanie nauczyli się dyskutować, zawierać kompromis. Dowiedzieli się, jak trudna jest praca euro deputowanych, którzy muszą dojść do porozumienia podczas debat.
Okazję do nawiązania nowych znajomości i przyjaźni miel nie tylko podczas pracy w grupach, ale również w trakcie wycieczek. W pięknym miasteczku- Wernigerode- zwiedzili ratusz, rynek oraz malowniczo położony zamek. Schierke- miejscowość, w której mieszkali, oraz Quedlinburg poznali biorąc udział w grach terenowych. Otrzymali mapę miasta i kartkę z pytaniami dotyczącymi historii, zabytków miasta, na które musieli udzielić odpowiedzi. Wspaniale się bawili szukając zaznaczonych miejsc na mapie i pytając przechodniów.
Z miasteczka Thale wjechali kolejką linową na górę Hexentanzplatz, co w tłumaczeniu na język polski znaczy miejsce, gdzie tańczą wiedźmy. Podziwiali tam wspaniałe widoki na dolinę Bodetal oraz zaprzyjaźnili się z kilkoma miłymi wiedźmami.
Wspólnie zdobyli najwyższy szczyt gór Harzu- Brocken, a wieczorem przenieśli się na gorące plaże Majorki uczestnicząc w Beach party.
W czasie wolnym brali udział w dyskotekach, turniejach sportowych, wędrowali oraz wspinali się po skałkach. Na długo w ich pamięci szczególnie pozostanie wspinaczka i pokonywanie lęków..
Kulturę, język, zabawy i potrawy narodowe krajów naszych kolegów i koleżanek poznali w trakcie wieczorów narodowych. Wspólnie śpiewali piosenki po niemiecku, czesku, słowacku, litewski, łotewsku, węgiersku i oczywiście po polsku, zmierzyli się z łamańcami językowymi, oglądali prezentowane tańce narodowe. Dzięki prezentacjom multimedialnym poznali podstawowe informacje na temat krajów biorących udział w projekcie oraz ich najpiękniejsze miasta i zabytki. Nie obyło się także bez degustacji słodyczy i potraw narodowych. Polskie „Princi polo” spotkały się z uznaniem delektującej się nimi młodzieży.
Obcując ze sobą w czasie dwóch tygodni przekonali się o tym, że jesteśmy inni, ale mamy ze sobą wiele wspólnego. Poznali się bliżej, uczyli się wzajemnie od siebie i zaprzyjaźnili się.
